Koz Helva Seven Dedem Benim

Koz Helva Seven Dedem Benim
Un insana benzer mi ne dersin dedeciğim?
Öyle olduğu gibi tadsız, tuzsuzdur un.
Pek bir yavan.
Ağzına aldığında ağzına yapışır
Boğulmamak için hapşırırsın dedem.
Gel gör ki kavrulunca, pekmezi, balı,
suyu içine çekince öyle midir?
Helva olur!
Önce burnumuza koku sonra damağımıza birden tat olur.
İnsan da öyle değil midir dedeciğim?
Uzun uzun kavrulacak, içine güzellikleri çekecek
renk alacak tad verecek.
Ah dedeciğim biz kavruluyoruz daha, mis gibi kokmak için
sen pekmezimizdin,
pişen helvamıza rengini tadını verdin!
Verdin de gittin...
Rahmet dolu bir gecede rahmet dolu bir yolculuğa çıktın
Yolun açık yolculuğun hafif olsun!
Sen çok sağolasın!
Şimdi orada da...